Op 27 juli 2017 is de wens van Marjoke in vervulling gegaan, iets waar wij graag aan hebben meegewerkt:

Mijn 4 jarige zoon Wessel heeft naast een ernstig en niet te behandelen epilepsiesyndroom ook autisme en een verstandelijke beperking. Voor ons is het niet vanzelfsprekend om een dagje weg te gaan of zomaar in een speeltuin te spelen. Er zijn vaak veel prikkels, het is geen veilige omgeving voor hem, of hij krijgt een aanval waarvan hij een poosje wil slapen. Daarnaast loop je nooit ontspannen, want je moet hem 'lezen' om te zien wat hij wil (hij is non-verbaal), of er een aanval aankomt en om te kijken hoe hij in zijn vel zit.
​Als wens heb ik Vinyl voor elkaar gevraagd of we een paar uurtjes in een leeg Ballorig zouden kunnen spelen, zonder prikkels van hordes kinderen om hem heen. Maar om nou met z’n viertjes bij Ballorig te zitten, leek ons niet gezellig en bijzonder genoeg. En omdat wij niet de enigen zijn die hier tegenaan lopen, wilde ik Wessels  klasgenootjes van de Vlindertuin uit Honselersdijk ook meevragen. Daarnaast de begeleidsters, ouders én brusjes(broer/Zus). De brusjes verdienen zeker ook een onvergetelijk uitje, want vaak moeten zij aandacht van thuis missen, omdat hun brus de meeste aandacht opeist.

Wat een mooie uit de hand gelopen hobby hebben jullie! 
Groot en klein hebben vanmiddag gestraald, genoten van het spelen, de patatjes en het drinken en het kunnen kletsen met ouders die, ieder weer op zijn eigen manier, in ongeveer hetzelfde schuitje zitten.
Ontzettend bedankt!